คำถามนี้ผมไม่ได้คิดขึ้นมาเอง แต่มีผู้ที่มาตั้งคำถาม ผมสมมุติว่า 
ผู้ตั้งคำถามเป็นเทวดาชั้นดุสิต ต้องการคำตอบที่สั้นรัดคุมและถูกต้อง 
อย่างแท้จริง คือถามว่า 
1.บาปอะไรไม่เป็นบาป? 
2.บุญอะไรไม่เป็นบุญ? 
ขอให้ท่านผู้รู้ที่มีปัญญาช่วยตอบ

ตอบเท่าที่ทราบมาและตอบพร้อมกันสองข้อเลย คือกรรมที่กระทำด้วยจิตพุทธะ คือทำโดยรู้ ตื่น และเบิกบาน ไม่ยึดในทั้งบาปทั้งบุญ จึงไม่เป็นทั้งบาปทั้งบุญครับ ขอรอฟังท่านอื่นด้วยครับ

ตอบสั้นๆว่า  
บาป ที่ไม่ทำ ก็ไม่บาป 
บุญ ที่ไม่ทำ ก็ไม่บุญ 

ขยายความ คำว่า "ทำ" หมายถึง มีเจตนา(ความจงใจ) 
ที่ผลักดันด้วย กุศล หรือ อกุศล อย่างใดอย่างหนึ่ง 
ให้เกิดการกระทำนั้นขึ้น  ถ้ามีเจตนากระทำ ก็เป็นบาป 
หรือ บุญ  แล้วแต่เจตนานั้นๆ 
บางอย่าง ถึงคนจะดูเหมือนว่ากระทำ แต่หากผู้นั้นไม่ได้ 
มีกุศลหรืออกุศลผลักดันเป็นเจตนาอยู่(เช่นพระอรหันต์) 
การกระทำนั้น ก็เป็นแค่กิริยา ไม่เป็นกรรม(บาป/บุญ)แต่อย่างใด

คำตอบของสองท่านนั้นคมมาก คงไม่มีผู้อื่นตอบต่อแล้ว เพราะท่านทั้งตอบถูกแล้ว 
คำตอบของผมก็เหมื่อนกับของทั้งสองท่าน คือ 
1.ปาบที่ไม่เจตณาไม่เป็นบาป 
2.บุญที่สักแต่ทำก็ไม่เป็นบุญ 
ทั้งสองข้อนีคือกริยาของพระอรหัต์ 
แต่กรรมที่ไม่เป็นปาบไม่เป็นบุญ ก็บังเกิดกับปุถุชนได้

ไม่แน่ใจว่า การไม่ยึดในบาป และในบุญที่จะได้รับในการกระทำนั้น (จากคำตอบของท่านที่ 1) ความหมายจะเหมือนกับการกระทำที่ไม่ได้มีเจตนาที่จะได้รับบุญหรือบาปหรือไม่ (จากคำตอบของท่านที่ 2) หรือไม่ คืออยากจะถามว่า การมีเจตนาหรือไม่นั้น เหมือนกับการยึดหรือไม่ยึดหรือไม่

บาป บุญ แต่เดิมก็ไม่มี 
แล้วจะมีบาป บุญ มาแต่ไหน 

บาปที่ไม่เป็นบาปก็มี เหมือนกัน เรียกว่า อโหสิกรรม 
บาปให้ผลไม่ทัน เพราะผู้นั้นตัดวัฏฏะได้เสียก่อน 
ดังนั้นผลของบาปนั้นจึงไม่เป็นบาป

ผมเห็นด้วยกับคุณ Vicha คือ บุคคลที่ถือว่ากระทำกรรมอะไรไปหลังจากที่ได้บรรลุอรหันต์แล้วย่อมไม่เป็นทั้งบุญและบาป เป็นแค่เพียงกิริยาของท่านเท่านั้น ทั้งนี้เพราะพระอรหันต์จักทำกรรมใดไว้กรรมนั้นจักไม่ส่งผลอีก ดังนั้นพระอรหันต์จึงไม่เกิดอีก

   การกระทำทุกอย่างของพระอรหันต์