กระทู้เสนอธรรมตามความเห็น ทุกท่านสามารถผูกประโยคต่อ หรือท้วงติงได้ เพื่อให้บังเกิดสีสรร 

      เราท่านต่างมาจากไหน?               ทำไมหลงยึดไม่ยอมคลาย 
เมื่อมีทุกข์  ใจอยากทำลาย                  แต่พอกลายเป็นสุขก็ยึดเอา 
ทั้งสุขทุกข์เลยกลายเป็นตัวกู             เพราะไม่รู้และความเขลา 
จงวางตัวตนให้บรรเทา                      ก็ไม่เอาสุขทุกข์มาเป็นตน 

    ทิฐินั้นสำคัญนัก                 เป็นตัวชักให้หลงผิด 
วางใจเป็นกลางสักนิด          ก็ไม่คิดหลงยึดติดตน 

อย่าพยายามเอาตนให้เป็นนิพพาน         เพราะสันดานความเป็นตนไม่เคยปล่อย 
จงเอาธรรมวางตนให้หมดร่องรอย        ก็จะปล่อยวางกิเลสให้หมดลง 

อย่าเข้าใจว่าตนเป็นนิพพานเลย               ใจมันเคยหลงเพราะตนมามากแล้ว 
จงเอาธรรมหาธรรมด้วยใจผ่องแผ้ว         ก็คลาดแคล้วจากกิเลสที่เป็นตน 

จงปฏิบัติธรรมด้วยความเป็นธรรม     อย่ามัวทำเพื่อความเป็นตน 

*** ธรรม ที่พระพุทธเจ้าตรัสสั่งสอนโดยย่อมีดังนี้ 
                    ทาน     คือการสละ รวมทั้งสละความยึดมั่นถือมั่น 
                    ศีล        คือการระงับและงดเว้นในสิ่งผิด และที่เป็นบาป 
                    สมาธิ   คือความตั้งมั่นความแน่วแน่ในคุณงามความดี  ทำจิตให้สงบ 
                    ปัญญา  คือการพิจารณาเห็นเป็นไตรลักษณ์ แล้วปล่อยวาง บรรลุ นิพพาน 
       สรุป  ธรรม  คือการสละและแบ่งปัน ไม่ทำบาปทั้งปวง ทำจิตใจให้สะอาดผ่องใส่  ลอยเสียซึ่งกิเลส 
*** ธรรมหาธรรม  คือทำทานเพื่อนำไปสู่การรักษาศีล  รักษาศีลเพื่อนำไปสู่การทำสมาธิ  
ทำสมาธิเพื่อนำไปสู่ปัญญา(นิพพาน)

  ธรรมใดๆก็ไร้ค่าถ้าไม่ทำ 
ทำอะไรก็ไร้ค่าถ้าไม่มีธรรม 
: )

คุณ tchurit ก็คมไม่ใช่เล่น